Symbol czy rzeczywistość?

2112

Obrządek, który dziś nazywa się Eucharystią czy Komunią Świętą, w Biblii określano łamaniem chleba lub Wieczerzą Pańską. To ostatnie określenie używane jest dziś przez Kościoły protestanckie. Różnica dotyczy jednak nie tylko nazw tego obrządku.  

Wokół jakiego obrzędu religijnego toczyło się życie wczesnego Kościoła chrześcijańskiego?

„I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. (…) Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca” (Dz 2,42.46).

Przy okazji jakiego święta miała miejsce ostatnia przed śmiercią wieczerza Jezusa, która dała początek obrzędowi Wieczerzy Pańskiej?

„I wysłał Piotra i Jana, rzekłszy im: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną do spożycia. (…) I powiedzcie gospodarzowi (…) domu: Nauczyciel każe ci powiedzieć: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć baranka wielkanocnego z uczniami moimi? (Łk 22,9.12).

Jaki niezwykły czyn Jezusa miał miejsce podczas tej wieczerzy?

„Wstał od wieczerzy, złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się. Potem nalał wody do misy i począł umywać nogi uczniów i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany” (J 13,4-5).

Jakie słowa świadczą, że chrześcijanie powinni to samo praktykować jako nowy obrządek?

„Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi. Albowiem dałem wam przykład, byście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem. (…) Jeśli to wiecie, błogosławieni jesteście, gdy zgodnie z tym postępować będziecie” (J 13,14-15.17).

Po umywaniu nóg jaki jeszcze nowy obrządek ustanowił Jezus i jakie było jego symboliczne znaczenie?

„I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją” (Łk 22,19).

Co Jezus dał uczniom do spożycia po chlebie? Jaka tym razem kryła się za tym symbolika?

„Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy” (Mt 26,27); „(…) Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa” (Łk 22,20).

W jakich słowach apostoł Paweł wyraził symbolikę wieczerzy Pańskiej?

„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest społecznością ciała Chrystusowego?” (l Kor 10,16).

Jakie słowa Pana Jezusa przytoczył apostoł Paweł, wyrażające zamiar Zbawiciela, aby obrządek ten był odtąd praktykowany w Kościele?

„Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. (…) Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją” (1 Kor 11,24-25).

Wieczerza Pańska ma przypominać nie tylko śmierć Jezusa, ale również zapowiadać przyszłość. Co konkretnie?

„Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie” (l Kor 11,26). „Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy go będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego” (Mt 26,29)

Uznawanie chleba i wina za prawdziwe, a nie jedynie symboliczne ciało i krew Chrystusa oznaczałoby, że ofiara mszy świętej jest nieustannym ponawianiem prawdziwej ofiary Jezusa. Jakimi słowami Pismo Święte przeczy takiemu stanowisku?

„Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba (…) i nie dlatego, żeby wielekroć ofiarować samego siebie (…) gdyż w takim razie musiałby cierpieć wiele razy od początku świata (…). Tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują. (…) Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. (…) Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej (…). Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni” (Hbr 9,24-26.28; 10,10.12.14).

Opr. O.D.