Dni i miesiące opierają się na przewidywalnych prawach ruchów ciał niebieskich, ale dlaczego nasz kalendarz dzieli się na siedmiodniowe porcje?
Jedno z najdziwniejszych zaniedbań współczesności wiąże się z kalendarzem, który wisi na ścianie u ciebie i u mnie w domu. Astronomia potrafi udzielić większości odpowiedzi odnoszących się do pomiaru czasu, nawet dotyczących zarania historii ludzkości. Ale nawet specjaliści od kalendarzy nie potrafią przedstawić żadnej naukowej racji podziału czasu na siedmiodniowe cykle. Ani gwiazdy, ani planety, ani Słońce nie dają żadnych logicznych wskazówek tłumaczących taki system fragmentacji czasu. Dni i miesiące opierają się na przewidywalnych prawach ruchów ciał niebieskich, ale dlaczego nasz kalendarz dzieli się na siedmiodniowe porcje?
Istnieje tylko jedna odpowiedź na to pytanie. Biblia mówi, że Bóg stworzył świat w siedem dni i ustanowił boskie przykazanie na całą przyszłość — i rodzaj ludzki powinien właśnie tak odmierzać Boży czas: tygodniami. Mówi o tym tekst z Księgi Wyjścia: „Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram, W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty”1.
Proszę zauważyć, że twórcą kalendarza dzielącego czas na siedmiodniowe okresy jest sam Bóg. Dziedziczymy tę rachubę z pokolenia na pokolenie od niepamiętnych czasów. Uwzględniały ją również najstarsze formy kalendarza, niezależnie od rasy i języka. Nie ulega wątpliwości, że mamy do czynienia z systemem ustanowionym przez Stwórcę u zarania dziejów ludzkości.
(…) Dlaczego zdecydowana większość chrześcijan łamie Boże przykazanie, nie święcąc szabatu, który Pan ustanowił, pobłogosławił i poświęcił? Z siódmego dnia (soboty) uczyniono dzień pracy i handlu, co stanowi bezpośrednie pogwałcenie prawa wypisanego palcem samego Boga. (…) Na kartach Pisma Świętego nie znajdujemy żadnej zmiany z siódmego na pierwszy dzień tygodnia. Gdyby w Biblii odnotowano taką zmianą, problem byłby rozwiązany. Nasz Stwórca jednak powiada: „Ja, Pan, nie odmieniam się”2. Przykazanie to musi obowiązywać, ponieważ Zbawiciel oświadcza: „Łatwiej niebo i ziemia przeminą, niż żeby jedna kreska miała odpaść z Prawa”3. Jako że niebo i ziemia, jak każdy dobrze widzi, jak stały, tak stoją, czwarte przykazanie dekalogu nie straciło na aktualności. „Jezus oznajmił: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo”4 oraz „Jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania”5.
Pomimo tego wszystkiego dzień odpoczynku próbowano zmienić. Większość chrześcijan nie święci dziś tego dnia co Chrystus. Zachodzi więc pytanie: kto zmienił szabat z siódmego dnia na pierwszy i jakim prawem?
(…) Światło na tę kwestię rzuca już sam źródłosłów wyrazu „niedziela” w wielu językach germańskich. Na przykład niemieckie Sonntag, szwedzkie måndag czy angielskie Sunday oznaczają dosłownie ‘dzień słońca’.
Joe Crews