Brak aktywności fizycznej jest bardzo ważnym czynnikiem ryzyka wielu chorób.
Siedzący tryb życia może wywierać wpływ m.in. na powstawanie choroby wieńcowej, otyłości, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego. Mało aktywne osoby mają mniej rozbudowaną sieć obocznych naczyń wieńcowych, co w razie zawału serca zmniejsza ich szansę na przeżycie.
Jak dużo aktywności fizycznej potrzeba, aby poprawić zdrowie?
Jeszcze 15 lat temu lekarze uważali, że jedynie intensywne i długotrwałe ćwiczenia fizyczne mogą przynieść zdrowotne korzyści. Jednak wyciskanie siódmych potów nie dla każdego jest przyjemnością i wcale nie działa korzystnie.
W ostatnich latach wykazano, że aby poprawić kondycję fizyczną i zmniejszyć ryzyko wystąpienia wspomnianych chorób, wystarczy aktywność powodująca zużycie około 1000-2000 kilokalorii w ciągu tygodnia. Jest to aktywność o umiarkowanym nasileniu. Odpowiada na przykład przejściu żwawym krokiem około trzech kilometrów dziennie pięć razy w tygodniu.
A zatem obecnie specjaliści zalecają aktywność ruchową polegającą na co najmniej 30-minutowych ćwiczeniach bez przerwy, o umiarkowanym nasileniu przez większość dni w tygodniu (najlepiej codziennie). Najprostszą i jednocześnie najtańszą formą ćwiczeń jest szybki marsz na dystansie około dwóch, trzech kilometrów, a także pływanie, jazda na rowerze, gimnastyka lub spacer „pod górkę”.
Niestety, siedem na dziesięć dorosłych osób w krajach wysokorozwiniętych, także w Polsce, nie stosuje się do tych zaleceń. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że aktywność fizyczna jest niezwykle ważna dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Przyczynia się do utrzymania prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi, wzmacnia serce, obniża poziom cholesterolu, reguluje przemianę materii, zapobiega otyłości, a także chroni nas przed osteoporozą.
Aktywność fizyczna to także wspaniałe antidotum na stres codziennego życia, poprawia nasze samopoczucie, dodaje więcej energii. Jeżeli wydaje ci się, że jesteś zbyt zmęczony, aby ćwiczyć, zdziwisz się, jak wiele energii ci przybędzie, gdy tylko zaczniesz!
Trzeba pamiętać, że fizjologicznie sprawność fizyczna zaczyna zmniejszać się mniej więcej po 25. roku życia. Co 10 lat tracimy jej około 10 proc. Innymi słowy, w wieku 55 lat nasza sprawność jest o 30 proc. mniejsza, niż gdy mieliśmy 25 lat. Uważa się, że połowa utraty sprawności fizycznej wiąże się z brakiem regularnej aktywności fizycznej. Druga połowa wynika ze starzenia się, odżywiania, wpływu środowiska itp.
Nie zwlekaj! Wiosna to dobra pora roku, aby zacząć poważnie dbać o swoje zdrowie.
Mariusz Słociak
RUCH:
- pomaga kontrolować masę ciała — podczas ćwiczeń zwiększa się metabolizm, spalany jest nadmiar kalorii
- zwiększa pojemność płuc, co sprawia, że organizm jest lepiej dotleniony
- normuje ciśnienie krwi, poprawia krążenie oraz wzmacnia serce
- obniża poziom cholesterolu i poprawia przepływ krwi w tętnicach; może nawet doprowadzić do cofnięcia zmian miażdżycowych
- zmniejsza stres, napięcie i przygnębienie
- poprawia sen — bez leków, które powodują skutki uboczne
- podnosi zdolność organizmu do pozbywania się toksyn
- poprawia metabolizm i chroni przed cukrzycą
- wzmacnia kości i zwalcza osteoporozę
- zwiększa wytrzymałość mięśni — używane nieregularnie słabną i wiotczeją
- poprawia sylwetkę i zmniejsza problemy z kręgosłupem
- chroni przed nowotworami
WSKAZÓWKI:
- zaczynaj ćwiczenia powoli i stopniowo zwiększaj ich intensywność
- ćwicz przed posiłkiem
- poświęć czas na rozgrzewkę, a następnie na rozluźnienie się po zakończeniu ćwiczeń
- przerwij ćwiczenia i udaj się do lekarza, jeżeli pojawi się któryś z poniższych objawów, gdyż może być to symptomem poważnej choroby:
- ból w klatce piersiowej promieniujący do zębów, szczęki, szyi czy lewego ramienia
- trudności w oddychaniu
- zawroty głowy lub omdlenie
- nieregularne bicie serca podczas ćwiczeń i odpoczynku
- ból i obrzęk stawów
- nudności lub wymioty po ćwiczeniach
- uczucie przewlekłego przemęczenia
- nieuzasadniona utrata masy ciała