Wielki Reset to jedno z częściej pojawiających się obecnie haseł — wielopoziomowy plan wprowadzenia nowego ładu, którego głównym architektem jest Klaus Schwab, założyciel i prezes Światowego Forum Ekonomicznego. Dla jednych wizja lepszej — pokapitalistycznej przyszłości, dla innych świat masowej kontroli ludzkości. Jednak prawdziwy Wielki Reset będzie zaskoczeniem dla większości, choć te plany wcale nie są tajne.
W świecie, w którym tak dużo zależy od komputerów, groźne wirusy mogą wywołać chaos w całym informatycznym systemie, od którego zależy nasza codzienna egzystencja. Właśnie coś takiego przydarzyło się naszej planecie.
Jednym z pierwszych samoczynnie replikujących się wirusów był stworzony w 1999 roku wirus Melissa. Za każdym razem, gdy zarażał jakiś komputer, rozsyłał się pocztą elektroniczną do 50 kolejnych. Rozprzestrzeniał się tak szybko, że nawet firmy takie jak Microsoft i Intel musiały na pewien czas wyłączyć swoje serwery.
W 2000 roku komputery zostały zaatakowane przez wirus Iloveyou, który także rozprzestrzeniał się za pomocą poczty elektronicznej, a ponadto kasował pliki i czynił zarażony komputer zupełnie bezbronnym wobec zalewającego go spamu. W ciągu dziewięciu dni zaraził ponad 50 milionów komputerów. Kilka baz wojskowych musiało zamknąć swoje systemy komputerowe i sieci, dopóki wirus nie został pokonany1.
Zarażone wirusami komputery można skutecznie naprawić. Gdy wirus zostanie usunięty, możliwe jest odzyskanie stanu systemu sprzed infekcji.
Oczyścić i zresetować
W pewnym sensie coś takiego przydarzyło się ziemi. W swoim pierwotnym stanie stworzenie było piękne i doskonałe, bez chorób, cierpienia i śmierci. Następnie zostało zarażone wirusem grzechu — buntu przeciwko Bogu. Skutki tego zakażenia szybko rozprzestrzeniły się w ziemskim systemie, a wtedy rośliny uległy niekorzystnym zmianom, zwierzęta stały się drapieżne, a cała przyroda wraz z człowiekiem zaczęła podlegać śmierci.
Ale Stwórca jest Bogiem więzi. Stworzył ludzi obdarzonych szczególnymi darami, które pod pewnymi względami czynią ich podobnymi do Niego. Nie stworzył ludzi-robotów, ale ludzi wolnych, ciekawych świata i myślących, aby byli Jego towarzyszami i przyjaciółmi. Gdy wirus grzechu zaatakował nasz świat, Bóg Ojciec i Syn Boży wdrożyli pięcioetapowy plan ratunkowy. Gdy Jezus przyszedł na ziemię, by pokazać, jaki naprawdę jest Ojciec, i gdy zmarł, by zapłacić cenę za wykupienie człowieka z niewoli grzechu, w którą popadł on w wyniku buntu przeciwko Bogu, wirus grzechu został pokonany. Gdy Zbawiciel przyjdzie powtórnie na ziemię, nastąpi koniec świata, który znamy obecnie — wirus grzechu zostanie usunięty.
Na podstawie biblijnych opisów możemy wyobrazić sobie powtórne przyjście Jezusa na ziemię. Wówczas niebo rozjaśni się blaskiem bijącej od Niego chwały. Zmarli, którzy byli wierni, zostaną przez Niego wskrzeszeni i uniesieni przez aniołów w powietrze, na spotkanie z Nim. Wierni, którzy żywo doczekają tego wydarzenia, zostaną w mgnieniu oka przemienieni i dołączą do zmartwychwstałych świętych. Na ziemi pozostaną tylko ci, którzy postanowili uparcie trwać w buncie przeciwko Bogu. Wtedy On unicestwi grzech wraz z tymi, którzy usilnie się go trzymali.
Następnie Biblia wyraźnie mówi o milenium — tysiącleciu, które zbawieni spędzą z Chrystusem w niebie, podczas gdy szatan i jego demoniczne zastępy pozostaną na spustoszonej ziemi2. Pod koniec tego okresu Jezus przeniesie swój dom, miasto zwane Nowym Jeruzalem, na ziemię, a szatan zostanie na zawsze unicestwiony.
W ten sposób całe stworzenie zostanie zresetowane i przywrócone do pierwotnej doskonałości. W Księdze Apokalipsy apostoł Jan opisuje to wydarzenie w następujący sposób: „Widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego”3.
Nowa ziemia! Odtworzona ziemia, na której zamieszkają nie tylko zbawieni, ale wraz z nimi zamieszka sam Bóg. Nie będzie tam żadnego przejawu zła, jakie panowało na starej ziemi. „I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły”4.
Czym jest niebo?
Zamknij oczy i spróbuj wyobrazić sobie najspokojniejsze miejsce na świecie. Czy jest to słoneczna plaża omywana łagodnymi falami? A może wiosenna górska łąka nad bystrym strumieniem, otoczona strzelistymi świerkami? A może okryta grubym śniegiem i oświetlona światłem księżyca równina?
Wszystkie te miejsca stanowią jedynie nikły przedsmak nieba. Na jak długo możesz znaleźć w nich odpoczynek? Na godzinę, dzień, a może tydzień. Jednak prędzej czy później ten spokój zostanie zmącony albo wyda ci się nudny i męczący. Ludzie nie zostali stworzeni do bezczynności. Zostaliśmy stworzeni, aby działać, poznawać nowe miejsca i realizować nowe zamierzenia.
Wielu ludziom wpojono obraz nieba jako miejsca, w którym pozbawieni energii święci przesiadują na obłokach, a ich jedyna aktywność polega na graniu na harfach i śpiewaniu chóralnych pieśni. Czy tak będzie wyglądać niebo? W jaki sposób przedstawia je Biblia? Pisząc w czasach, gdy Izraelici zostali uprowadzeni z ojczyzny i zmuszeni do życia w dalekim i obcym kraju, prorok Izajasz ukazał tę odległą przyszłość w słowach budzących odzew w stęsknionych sercach: „Gdy pobudują domy, zamieszkają w nich, gdy zasadzą winnice, będą spożywać ich plony. Nie będą budować tak, aby ktoś inny mieszkał, nie będą sadzić tak, aby ktoś inny korzystał z plonów, (…) i co zapracowały ich ręce, to będą spożywać moi wybrani. Nie będą się na próżno trudzić i nie będą rodzić dzieci przeznaczonych na wczesną śmierć, gdyż są pokoleniem błogosławionych przez Pana, a ich latorośle pozostaną z nimi”5.
Dla pozostających w niewoli Izraelitów niebo było ich wymarzonym własnym domem, miejscem korzystania z owoców swojej pracy oraz bezpiecznym placem zabaw dla dzieci. Izajasz opisuje dalej niebo jako miejsce, w którym nawet dzikie zwierzęta nie będą dla nikogo zagrożeniem: „Wilk z jagnięciem będą się paść razem, a lew jak bydło będzie jadł sieczkę, wąż zaś będzie się żywił prochem. Nie będą źle postępować ani zgubnie działać na całej świętej górze — mówi Pan”6.
Niebo będzie bezpiecznym miejscem, miejscem, które można nazwać prawdziwym domem. Nie trzeba będzie obawiać się złodziei czy bandytów ani setek innych niebezpieczeństw. Naszym bliskim nigdy nie zabraknie pokarmu i nikt z nich nie doświadczy żadnego niedostatku. Jak to brzmi? A co ze zdrowiem i siłą witalną? Prorok Izajasz wypowiedział się także na ten temat: „Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych”7.
Czy w niebie będziemy odczuwać znużenie i potrzebować odpoczynku? Być może tak, skoro sami mamy uprawiać swoje winnice i zbierać owoce z sadów. Bez względu na to, czy będziemy musieli odpoczywać, czy nie, sobotni odpoczynek będzie nam wreszcie zapewniony: „Bo jak nowe niebiosa i nowa ziemia, które Ja uczynię, trwać będą przede Mną — wyrocznia Pana — tak będzie trwało wasze potomstwo i wasze imię. Sprawdzi się to, że każdego miesiąca podczas nowiu i każdego tygodnia w szabat, przyjdzie każdy człowiek, by Mi oddać pokłon — mówi Pan”8.
Nadal będziemy mieli szczególny czas przeznaczony na wzmacnianie więzi z Bogiem. Wydaje się, że ta pamiątka pierwotnego stworzenia pozostanie z nami na zawsze.
Niebo dla nas
Czym byłoby dla nas niebo, gdybyśmy mieli je opisać? Co jest prawdziwą tęsknotą naszego serca?
Czego pragniemy poza pokojem i bezpieczeństwem oraz wolnością od urazów, cierpienia, chorób i śmierci?
Pomyśl o cudach kosmosu. Jak by to było zwiedzić układ planetarny, którego bardzo ważnym elementem jest gwiazda Betelgeza w gwiazdozbiorze Oriona? Albo zbadać którąś z najbliższych mgławic? Albo zajrzeć do wnętrza czarnej dziury? Jak by to było podróżować po wszechświecie, oglądać to, czego dzisiaj możemy jedynie się domyślać, oraz to, czego nawet nie potrafimy sobie wyobrazić?
A może chciałbyś uczyć się nie tylko astronomii i zwiedzać kolejne układy planetarne? Może chciałbyś poznawać geologię i zgłębiać budowę skał? Może chciałbyś dowiedzieć się, jak powstają chmury i dlaczego mają różne kształty? W niebie będziesz miał czas, aby studiować i uczyć się wszystkiego, co cię zaciekawi.
Oczywiście nie będziesz zajmować się tylko nauką. Czy nie będziesz chciał spędzić czasu z bliskimi i przyjaciółmi, z którymi rozłączyła cię śmierć? Poznasz także ludzi, którzy żyli w innych wiekach.
Nigdy więcej nic nie rozdzieli cię z przyjaciółmi. Będziesz miał dla nich tyle czasu, ile tylko zechcesz!
Spotkasz się z krewnymi, których nigdy nie poznałeś na ziemi — tymi, od których dzielił cię olbrzymi dystans i pokolenia. Ile pytań będziesz chciał im zadać, by dowiedzieć się jak najwięcej o epoce, w której żyli? Z czasem poznasz wszystkich swoich przodków, którzy tam będą!
A może będziesz chciał dowiedzieć się więcej o szczególnych wydarzeniach z dziejów świata? Będziesz mógł zapytać wynalazców i odkrywców, jak czuli się, gdy dokonywali swoich odkryć. Dowiesz się od Noego, jak wyglądał przedpotopowy świat…
Ale może będziesz miał też ważniejsze pytania. Być może będziesz chciał zapytać byłego celnika Mateusza, jak się czuł, gdy po raz pierwszy zrozumiał, że Jezus jest Synem Bożym? Być może będziesz chciał porozmawiać z tymi, którzy widzieli Chrystusa ukrzyżowanego, a potem zmartwychwstałego?
A może chciałbyś dowiedzieć się, jak inni ludzie uświadomili sobie, że istnieje Bóg, który ich miłuje? Może ty sam chciałbyś podzielić się z nimi historią tego odkrycia?
Pytania do Boga
Przypomnij sobie opisaną w Księdze Apokalipsyscenę. Zbawiciel przeniesie swoje miasto z nieba na ziemię i na zawsze zamieszka pośród ludzi.
Będziesz zatem sąsiadem Boga!
Ileż pytań będziesz chciał zadać Jezusowi! Co stało się z aniołem Lucyferem? Dlaczego stał się zły? Dlaczego się zbuntował?Być może odpowiadając na te pytania, Zbawiciel będzie miał łzy w oczach. Być może zostaną one zadane podczas tysiąclecia spędzonego w niebie, aby na nowej ziemi nie było już łez smutku9.
Być może poprosisz Jezusa, by opowiedział ci o tym, jak stworzył świat? Dowiesz się, jak wyliczył odległość Ziemi od Słońca tak, by nasza planeta nie znajdowała się ani za blisko, ani za daleko od tej gwiazdy. Dowiesz się, jak zaplanował atmosferę tak, aby chroniła życie na Ziemi. Dowiesz się, jak wymyślił DNA jako nośnik informacji o wszystkich żywych organizmach, a także jak zaplanował różnorodne kolory, kształty i funkcje roślin i żywych istot, aby tworzyły nieprzebraną różnorodność i bogactwo przyrody.
Będziesz mógł zapytać Chrystusa także o szczególne dary, którymi cię obdarzył! Dowiesz się, jak stworzył nas, abyśmy byli jednocześnie logiczni i pomysłowi, oraz jak ważne było dla Niego, abyśmy mieli wolną wolę. Być może zapytasz Go, co stanowi sedno naszego podobieństwa do Boga, a On odpowie:
— To, że możecie miłować się nawzajem.
Prędzej czy później zadasz także następujące pytanie:
— Panie, dlaczego tak bardzo nas umiłowałeś?
— Bo jesteście moimi dziećmi. Stworzyłem was, abyście żyli wiecznie blisko mnie. Uczyniłem wszystko, aby tak się stało.
Podsumowanie
Autorzy ksiąg biblijnych, którzy starali się opisać czasy ostateczne, niebo i nową ziemię, czasami posługiwali się wyrażeniami, które wydają się nam mało sensowne. Starali się uchwycić i zamknąć w słowach coś, co mieli przywilej zobaczyć — coś, co przechodziło wszelkie wyobrażenie. Mogli napisać jedynie to, co niebo znaczyło dla nich i ludzi im współczesnych.
Dzisiaj my także możemy jedynie wyobrażać sobie przyszłe życie. Ludzie nawykli do doczesnych problemów i śmierci z trudem pojmują znaczenie wolnego od cierpienia i przemijania życia wiecznego. Jesteśmy pod tym względem ograniczeni przez to, co wiemy i czego doświadczyliśmy.
A przecież to, co czeka nas w niebie i na odnowionej przez Boga ziemi, jest poza naszą wyobraźnią. W Piśmie Świętym czytamy następujące słowa: „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują”10.
John T. Baldwin
1 Zob. http://www.technewsdailycom/2909-10-worst-computer-viruses-history.html. 2 Zob. Ap 20,1-6. 3 Ap 21,1-2.
4 Ap 21,4. 5 Iz 65,21-23. 6 Iz 65,25. 7 Iz 35,5-6. 8 Iz 66,22-23 BT. 9 Biblia uczy, że po powrocie Chrystusa na ziemię zbawieni zostaną zabrani do nieba na tysiąc lat, a po okresie milenium ludzkość zamieszka na wieczność na odnowionej, nieskazitelnej ziemi — zob. Ap 19-22 (przyp. red.). 10 1 Kor 2,9.
[Lid pochodzi od redakcji].
